เรือสำราญลำหนึ่งเจอมรสุมทางทะเล บนเรือมีสามีภรรยาคู่หนึ่ง กระเสือกกระสนมาถึงเรือชูชีพ，บนเรือชูชีพมีเพียงที่ว่างที่เดียว，
ทันใดนั้น，สามีผลักภรรยาไปข้างหลัง，ตัวเองโดดขึ้นไปบนเรือชูชีพ
ภรรยายืนอยู่บนเรือที่ค่อยๆจมลง，ตะโกนไปที่สามีประโยคหนึ่งว่า....
#เล่าถึงตอนนี้，อาจารย์ถามนักเรียน：พวกเธอลองเดา ว่าผู้หญิงจะตะโกนว่าอะไร?
พวกนักเรียนต่างโกรธเกรี้ยว，ต่างพูดว่า： ฉันเกลียดคุณ ฉันมันตาบอด
ณ บัดดล อาจารย์สังเกตุเห็นนักเรียนคนหนึ่งไม่พูดไม่จาตลอดเวลา，
ก็เลยถามเธอ นักเรียนคนนี้พูดว่า
อาจารย์ หนูคิดว่าผู้หญิงคงจะตะโกนว่า---ดูแลลูกเราให้ดีดีนะคะ
อาจารย์ตกใจ ถามว่า เธอเคยได้ยินนิทานเรื่องนี้แล้ว ใช่ไหม?
นักเรียนสั่นหัว "ไม่เคย แต่ตอนแม่หนูป่วยหนักก่อนตาย ได้พูดแบบนี้กับพ่อหนูค่ะ"
อาจารย์ซึ้งใจและพูดว่า คำตอบถูกต้อง
เรือจมลงไปแล้ว ผู้ชายกลับไปถึงบ้าน， เลี้ยงดูบุตรสาวตามลำพังจนโต
หลายปีผ่านไป ผู้ชายป่วยตาย，
ลูกสาวจัดข้าวของของพ่อ พบไดอารี่ของพ่อ
#ที่แท้ พ่อกับแม่ไปเที่ยวเรือสำราญ
แม่ก็ป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย
เงื่อนเวลาแห่งความเป็นความตาย，
พ่อฉวยโอกาสเดียวที่จะรอดชีวิต
เขาเขียนในไดอารี่ว่า ฉันอยากจะจมลงใต้ทะเลพร้อมเธอ
แต่ฉันทำไม่ได้ เพื่อลูกสาว ฉันจำต้องให้เธอ นอนหลับยาวอยู่ใต้ทะเลลึก
นิทานเล่าจบ ห้องเรียนเงียบกริบ，
อาจารย์รู้ว่า นักเรียนต่างก็เข้าใจนิทานเรื่องนี้กันหมดแล้ว
#ความดีและความชั่วในโลกนี้ บางครั้งดูสับสนไม่ชัดเจน แยกแยะไม่ออก，เพราะฉะนั้น อย่าตัดสินคนอื่นแบบผิวเผิน
#คนที่ชอบแย่งจ่ายบิลก่อน ไม่ใช่เพราะมีเงินมากไป
แต่ให้ความสำคัญของมิตรภาพมากกว่าเงินทอง
#เวลาทำงาน คนที่ยินดีทำมากกว่าคนอื่น ไม่ใช่เขาโง่ แต่เขารู้หน้าที่
#หลังจากทะเลาะกัน คนที่ขอโทษก่อน ไม่ใช่เขาผิด，
แต่เขารู้จักทนุถนอมคนข้างกาย
#คนที่ยอมช่วยเหลือคุณ ไม่ใช่ติดค้างอะไรคุณ
แต่เขาเห็นคุณเป็นเพื่อนแท้
#คนที่ส่งข่าวสารให้คุณบ่อยๆ ไม่ใช่ว่างจนไม่มีอะไรทำ，
แต่เพราะว่าในใจเขามีคุณ..
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น